Flores

12 oktober 2012 - Labuanbajo, Indonesië

Lieve allemaal,

Het is alweer even geleden dat jullie wat van ons gehoord hebben, dus ik vrees dat dit niet een kort verhaal zal worden. Mensen die niet van lezen houden kunnen beter nu afhaken ;)
 
Zonder gekheid, we hebben afgelopen weken ontzettend veel leuke dingen gedaan en avonturen meegemaakt.
Het begon allemaal met de tocht vanaf de gili eilanden (lombok, indonesie), naar het oosten richting het eiland flores (indonesie).
Deze tocht deden we per boot en duurde 4 dagen. Elke dag zouden er verschillende stops zijn om te zwemmen of een eiland te bezoeken.
De reis begon met een korte boottrip naar bangsal (havenstadje) om vervolgens met een busje naar de andere kant van lombok te rijden, daar was de haven waar de boot lag. Tussendoor maakten we in verschillende plaatsjes een stop om nog andere mensen op te pikken. 
Al snel zagen we dat ons reisgezelschap uit (overwegend jonge) europese toeristen bestond. Contact was snel gelegd dus dat beloofde een gezellige reis te worden.
 
Tijdens de tussenstops werden we wederom geconfronteerd met de indonesische vriendelijkheid en raakten we steeds meer onder de indruk van lombok. Aangekomen in de haven zagen we een mooi groot schip liggen, dat moest ons schip wel zijn. We werden echter wat onrustig toen de chauffeur bleef doorrijden en het schip passeerde. Toen zagen we 2 kleine (20 meter) scheepjes liggen en sloeg de schrik ons toch een beetje om het hart.
Hoewel ze er prima verzorgd uitzagen kende we ook de verhalen over schepen die de overtocht niet hadden gered, dus helemaal op ons gemak waren we ook niet. Op het schip werden we verwelkomd door de uiterst vriendelijke bemanning en konden we onze slaapplaats opzoeken. 
Waren we net een beetje gewend aan het schip, moesten we opnieuw even slikken toen we het slaapvertrek zagen. Een ruimte van ong. 3 bij 10 meter en een meter hoog, waar we met 12 man moesten slapen! Het matje waar we op konden slapen was 1 cm dik. 
Dat werd dus erg gezellig s'nachts ;)
 
De sanitaire voorzieningen waren niet veel beter, zoet water was er niet evenals een douche en de toilet was niet meer dan een gat in de grond. 
Ondanks al deze dingen was de reis echt geweldig (of misschien wel juist daardoor). Het was compleet back to basic, maar de sfeer aan boord was erg leuk en we konden het ook goed vinden met de bemanningsleden. Een aanrader dus. Overigens had de complete reis (incl. Eten, drinken, entrance fee's etc) ons niet meer dan 120 euro gekost dus we mochten absoluut niet klagen. 
 
Zoals gezegd maakten we een aantal keer per dag een tussenstop waarbij we konden snorkelen of een eilandje bezoeken (allemaal onbewoond).
Zo hebben we bij een waterval gezwommen en een berg beklommen.
Het hoogtepunt van de reis was echter het bezoek aan het komodo eiland, met de beroemde komodo varaan (giftige hagedis van 3,5 meter!). Super gave beesten om te zien, maar ook levensgevaarlijk!
 
Na 4 dagen varen kwamen we eindelijk aan op flores in de havenplaats labuan bajo. Dat was het moment dat we voor het eerst hardop begonnen te twijfelen aan onze lonely planet. Waar we dachten een bruisende havenstad aan te treffen, zagen we een groezelig vies stadje wat niet echt het aanzien waard was. Snel op zoek naar een accomodatie dan maar. Weer die zware backpacks op onze rug (arme jolien) en op zoek naar een kamer. De kamers waren echter een perfecte reflectie van het stadje, veel te duur en veel te vies! 
 
Na lang zoeken vonden we eindelijk een leuke homestay voor een normale prijs en konden we ons eindelijk weer eens douchen! 
Het orginele plan was om met een scooter in 3 dagen door flores te trekken, langer hadden we niet want we moesten op tijd weer in lombok zijn voor onze vlucht naar maleisie. Al snel kwamen we er echter achter dat dit onmogelijk te doen was. De afstanden zijn welliswaar kort, maar door de vele bergen leg je ongeveer 30 km per dag af. Toen besloten om in labuan bajo te blijven en per scooter de directe omgeving te verkennen, er was immers genoeg te zien. 
 
De volgende ochtend trokken we erop uit en maakten we kennis met het echte flores. 
Wat we zagen was verreweg het mooiste eiland wat we tot nu toe hadden gezien! Een prachtige combinatie van tropisch regenwoud, bergen, watervallen, zee, meren, vulkanen etc. Deed ook wel enigzins aan bali denken alleen dan zonder de toeristen en hotels.
Wat ook hier weer erg opviel was dat er veel verschil is tussen de lokale bevolking van ieder eiland. Of zoals de mensen hier zelf zeggen, same same but very different ;)
Waar mensen op bali en lombok erg netjes en verzorgd zijn, is dat op flores toch een stuk minder. Echter zijn ze overal vreselijk vriendelijk en beleefd, met name op flores.
De bevolking is op flores overigens ook veel armer dan de andere eilanden. 
Toerisme staat hier nog in de kinderschoenen, terwijl er verschrikkelijk veel te doen en te zien is. Je kunt je hier prima een maand vermaken! Dat er weinig toeristen zijn maakt ook dat je nog door dorpjes rijd waar ze zelden een toerist hebben gezien en je dus vollop de aandacht trekt, met name van de kleine kinderen. Absoluut een geweldige ervaring!
Het rijden op een scooter viel beslist niet mee, soms hield de weg ineens op of moest je een stukje 'klunen' door de jungle. De regen maakte de stenen ook erg glad en zorgde voor vallende stenen (geen kleine stenen) dus al met al was het bijzonder goed opletten.
Op een klein valpartijtje na (gleden uit over een oliespoor) ging het verder prima.
In de 3 dagen op flores hebben we verschillende dingen gedaan zoals een waterval bezocht, vulkaan meer, hotsprings, jungle tocht etc. 
Voor mensen die nog met reisplannen voor indonesie in hun hoofd zitten, flores is absoluut een aanrader als je van avontuur houdt!
 
Zoals gezegd moesten we weer naar lombok terugkeren omdat we vanaf daar vertrokken naar maleisie. We besloten om dit over land te doen met de zogeheten bus/ferry route. We waren echter gewaarschuwd dat dit een zware reis zou zijn, maar nog een keer zo een boottocht (er is maar 1 route) zagen we ook niet zitten en voor het vliegtuig waren we te krenterig ;).
 
De reis terug begon s'ochtends vroeg met de ferry (7 uur varen), naar het eiland sumbawa. De ferry was behoorlijk druk en eens te meer ontdekten we dat de mensen op flores absoluut niet de meest frisse mensen zijn (roken, boeren, op de grond spugen, vieze wc's, kakkerlakken etc). We waren dan ook erg blij dat we eindelijk op sumbawa aankwamen. Aldaar zouden we per touringcar naar de andere kant van het eiland gaan, vervolgens weer met de ferry naar lombok en dan weer met de touringcar naar de andere kant van lombok. Een reis van in totaal 36 uur.  
Op sumbawa hadden we een grote airco bus verwacht omdat dit op het plaatje van ons ticket stond, maar helaas was dat niet het geval. We troffen een klein busje vol met mensen aan! Mensen moesten zelfs op het dak zitten en in de bus stonden in het gangpad bierkratjes om op te zitten.
Nadat we tot 3 keer toe de bevestiging hadden gehad dat dit toch echt de executive class was, zijn we toch maar ingestapt. Halverwege de reis moest iedereen er uit omdat de bus anders de berg niet op kon en moesten we gaan lopen. Bijzonder om te zien was hoe iedereen erg op elkaar let en ervoor zorgde dat iedereen aan boord was e.d. 
Gelukkig stapten we na 3 uur rijden over op een mooie touringcar en verliep de reis voorspoedig.
 
Na deze lange reis kwamen we eindelijk aan op onze bestemming, singgigi in lombok.
Emilo huurde een scootertje en reed wat rond om een accomodatie te zoeken. Jolien zat ondertussen heerliijk te genieten van haar verse fruitjuice. Totdat Emilo terug kwam en zei dat hij een verassing had.
Achterop de scooter en in spanning reed hij naar de accomodatie. Aangekomen bleek dat hij voor 10 euro per dag een prive vila had kunnen huren! (waar een beetje sjansen al niet goed voor is ... ) Daar waren we echt even aan toe. Een heel huis voor onszelf met warme douche, airco en een keuken zodat we eindelijk weer eens lekker zelf koken.
Na drie dagen lekker te hebben bijgekomen en senggigi en omgeving te hebben verkend zijn we naar de luchthaven gegaan om op de vlucht naar Kuala lumpur te stappen.
 
Inmiddels zijn we alweer enkele dagen in maleisie en dat is wederom een geweldige ervaring. Die verhalen bewaren we nog even want anders wordt het echt veel te lang ;).
 
En o ja, Voor degene die het nog niet weten, Jolien is tante geworden van een super schattig en mooi jongetje Max!
 
Dikke knuffel aan iedereen!

Foto’s

5 Reacties

  1. Esmee:
    16 oktober 2012
    heej
    ben echt jaloers op jullie.
    Wat een mooie foto's!! wil daar ook heen!!!
    ik ben aan het kijken of ik dit jaar naar Kenia kan met iemand!!
    en.. is het skypen met Max gelukt, wat een poepie he!!
    geniet maar leker van je reis hoor!!

    xxx
  2. Magrietha stalman scheper:
    16 oktober 2012
    Wat een ervaring...Geniet er maar van!!
    Gefeliciteerd met jullie neefje MAX.... Wat zal en kan oma Emmy genieten!
    Gr. Magriet (collega van Emmy)
  3. Marianne:
    16 oktober 2012
    Jolien van harte gefeliciteerd met de geboorte van je neefje!!je hebt hem zeker al via skype gezien...heerlijk om te lezen, jullie reisverslagen!! Wat een andere wereld en natuur!superleuk ook de foto's. Gelukkig zijn jullie niet veranderd!! Geniet ervan lieverds! Xxxmoeder marianne
  4. Amber:
    16 oktober 2012
    Hooi Emilo en Jolien! Echt heel erg leuk om jullie verhalen zo te lezen. Het klinkt echt heel erg avontuurlijk en ook spannend allemaal! Mij had je echt niet in een ruimte zien slapen van 1 meter hoog! krijg het er nu al benauwd van haha. Maar goed jullie hebben vast erg veel aan elkaar dan weer, hihi. En inderdaad als je het zo primitief doet word het juist ook weer een hele andere en bijzonder ervaring! Ben benieuwd hoe het nu in Maleisie is en hoe lang jullie daar blijven.. haha en maar goed dat jullie in dat busje waren gestapt dan! Heel veel plezier daar verder!! Liefs Amber
  5. Gerry:
    16 oktober 2012
    hoi Emilo en Jolien ,

    Wat een hoop mooie en spannende dingen hebben jullie al meegemaakt.
    Het is erg leuk om jullie zo te volgen.
    Geniet ervan, en ben benieuwd naar jullie
    volgende ervaringen.
    En feliciteer Jolien met haar nieuwe neefje!
    Nog heel even en dan is het bij Tamara ook weer zover.Spannend!

    Groetjes Gerry. xx