Thailand

Lieve allemaal,

Allereerst natuurlijk een vrolijk kerstfeest! We vermoeden dat jullie helemaal in de kerstsfeer zijn momenteel en vast van een heerlijke brunch o.i.d. aan het genieten zijn. Wij hebben de kerst dit jaar maar een beetje aan ons voorbij laten gaan, want kerst zonder familie en vrienden is geen echte kerst!
Ons verhaal begint echter niet bij de kerst maar ongeveer een maandje eerder toen wij het vliegtuig pakte van Penang (Maleisië) naar Bangkok (Thailand).
Omdat we pas tegen 12 uur s'nachts zouden landen (en niet veel trek hadden in nog een taxi rit van een uur) hadden we een eenvoudig hotel geboekt in de buurt van het vliegveld.
Op het vliegveld verliep alles heel gestructureerd en geordend wat ons zeer verbaasde want we hielden vooraf rekening met Balinese tafarelen met koffers en taxi's e.d. Dat bleek allemaal niet zo te zijn en we stapten snel in een taxi en reden naar ons hotel.
Tijdens deze rit maakten we direct kennis met de 'hoffelijkheid' van de taxichauffeurs in bangkok. Continu proberen ze een prijs met je af te spreken (die natuurlijk veel hoger ligt dan de meter) en als je het eindelijk voor elkaar hebt dat ze op de meter rijden weet je eigenlijk wel zeker dat ze niet de kortste route rijden. Daarbij komt dat ze bijna nooit de plek weten waar je naar toe wilt (behalve als je naar kho san road moet ...) en dus zit je zelf continu mee te navigeren. Wat een rit van 10 minuten naar ons hotel had moeten zijn werd daarom bijna een uur en flink chagarijnig kwamen we aan in ons hotel. Gelukkig troffen we daar een vreselijk vriendelijk echtpaar aan die ons snel een goed restaurant aanwezen.
Na lekker geslapen te hebben vertrokken we de volgende ochtend met de mrt (metro) naar het centrum van Bangkok. We hadden een prima hostel gevonden vlak bij een mrt station zodat we makkelijk de stad konden verkennen.
Dat verkennen is echter niet zo eenvoudig als het klinkt. Bangkok is namelijk een enorme stad met 12 miljoen inwoners en slechts een klein gedeelte van die stad is bereikbaar met de mrt/skytrain. Gelukkig rijden er duizenden tuk-tuks (ja, net zoals in de film) die je voor een euro naar bijna iedere plek in de stad brengen. Gelukkig zijn de meeste bezienswaardigheden allemaal langs de rivier gebouwd die dwars door de stad loopt dus met behulp van watertaxi's kun je in 1 dag de meeste bezienswaardigheden zien.
Bangkok is een unieke stad, het is druk, vies, sex industrie volop aanwezig, heel chaotisch en toch heeft het een geweldige sfeer. Al moet ik daar direct bij vermelden dat Jolien het een heel stuk minder sfeervol vond dan Emilo ;)
Misschien hadden we ook niet direct de eerste avond naar pattaya road (èèn van de red light districts) moeten gaan, waar je continu ping pong shows (ja, ook net zoals in de film) krijgt aangeboden en allerlei andere funzige dingen waar je niet op zit te wachten. Overal zie je ook veel te oude en dikke blanke mannen lopen met jonge thaise vrouwtjes waarvan je wel weet hoe die elkaar ontmoet hebben. Ook de welbekende lady-boys (travestieten) zijn in overvloed aanwezig en om het beeld compleet te maken moet je je voorstellen dat dit allemaal op en rond een gewone avondmarkt plaatsvind waardoor je ook overal gezinnen met kinderen ziet lopen. Chaos! En toch geweldig!
In Bangkok zijn we 3 nachten gebleven en toen wilden we er ook wel graag weer weg. De meeste bezienswaardigheden hadden we wel gezien en na 3 dagen alleen maar uitlaatgassen ademen begin je echt te verlangen naar frisse lucht.
Onze volgende bestemming was het eiland koh chang, wat ongeveer 6 uur rijden is vanaf bangkok. De reis verliep prima en aangekomen in koh chang waanden we ons in een paradijs.
We hadden via een kennis van jolien een hele leuke en goedkope bungalow kunnen krijgen midden in een tropische tuin. Hier zouden we de komende 3 nachten verblijven en dan door naar chiang mai, althans dat was het plan. We hadden het echter zo ontzettend naar ons zin op koh chang dat we er uiteindelijk 8 nachten gebleven zijn en zelfs toen wilden we eigenlijk nog helemaal niet weg!
Het dorpje waar wij verbleven op koh chang was een heerlijk relaxed backpackers dorpje met prachtige stranden en iedere avond feest. We hadden een groepje franse en nederlandse mensen ontmoet waarmee we een aantal dagen op trokken en vele leuke momenten meemaakten tijdens de vele feesten.
De buckets (zandemmertje vol met mix drank) waren dan niet aan te slepen, net als de vuurshows (Emilo is ook, in ietwat beschonken toestand, door een brandende hoepel gesprongen). De volgende ochtend merkte je de gevolgen daar wel van, maar dan was daar het prachtige strand waar je perfect je roes uit kon slapen.
Het feesten heeft Emilo wel 3 paar slippers gekost omdat die iedere keer door iemand anders werden meegenomen waardoor Emilo weer de slippers van iemand anders moest stelen. Jolien zag echter haar kans schoon en had een paar mooie dames slippers uitgezocht die Emilo vervolgens moest meenemen. We waren een beetje de Bonny en clyde van koh chang ;)
Naast het strand en de feesten hebben we ook een tocht op olifanten gemaakt wat erg leuk was. Aan het einde van de tocht kon je ook gaan zwemmen met de olifanten (geen bommetje!) wat ook bijzonder was.
Verder hebben we ons elke dag wel laten verwennen met een massage of pedicure o.i.d. want dat kan prima in Thailand! Voor 2 euro neemt zo een vrouwtje je een uur helemaal onder handen. Een thaise massage kan trouwens wel een behoorlijk pijnlijke ervaring zijn!
Emilo heeft zich intussen een wat eenvoudiger kapsel laten aanmeten, het is nu gemillimeterd, niet schrikken als je de foto's ziet ;)
We hebben natuurlijk ook (zoals overal in thailand) heerlijk gegeten. Het thaise eten is echt wat anders dan indonesisch of maleisisch en is het beste wat we tot nu toe op onze reis hebben gegeten. Soepen, curry's, pad thai etc etc we hebben het allemaal meerdere keren per dag gehad.
Dat kan ook makkelijk, want thailand is onvoorstelbaar goedkoop. Nog veel goedkoper dan indonesie of maleisie! We hebben daarom in thailand ook meer tochten, excursies etc. gedaan omdat de prijzen veel gunstiger zijn dan in indonesie of maleisie.
Na onze heerlijke dagen op koh chang was het tijd om verder te reizen naar Chiang mai, het noorden van thailand. Dat was een lange reis, want we moesten eerst terug naar bangkok en daarna per bus naar chiang mai, een reis van in totaal 22 uur! Volledig gebroken kwamen we aan in chiang mai, waar we direct onze jassen begonnen te zoeken want het was hier een stuk frisser dan de rest van thailand. Overdag was het wel een graad of 30 maar s'avonds en s'ochtends kon het een behoorlijk stuk koeler worden omdat het noorden hoger is gelegen dan de rest van Thailand.
In ons hostel was die avond een bbq wat heel gezellig was en een goede manier om gelijk weer mensen te ontmoeten. Sowieso viel ons op dat de sfeer in de hostels in thailand heel anders is dan maleisie en indonesie. De hostels zijn vaak groter, maar toch zoekt iedereen meer contact met elkaar. Ook zijn er regelmatig feestjes en elke dag vraagt er wel iemand of je al plannen voor die avond hebt (wat altijd eindigt in een kater de volgende dag!).
We vielen dus met onze neus in de boter met de bbq al was er s'nachts nog behoorlijk wat geluidsoverlast. De volgende dag kwam de eigenaar echter naar ons toe met een upgrade van een dorm room naar een prive kamer dus dat was prima. Toen was het voor ons tijd om chiang mai te verkennen. Chiang mai is een behoorlijke stad, maar het (oude) centrum is heel compact en sfeervol. Overal vriendelijke mensen, lekker eten en iedere avond een thaibox wedstrijd.
Een nichtje van Jolien was toevallig ook in chiang mai en samen hebben we de bekende zondagsmarkt bezocht, die de dames erg leuk vonden ;)
Chiang mai heeft ook veel tempels, maar eerlijk gezegd hebben we er niet een bezocht omdat we nu al zoveel tempels hebben gezien dat het niet zoveel indruk meer maakt. We zijn ook erg verwend ;)
De volgende dag gingen we een tweedaagse trekking doen door de jungle.
De groep bestond uit 12 personen uit verschillende landen waarmee we het goed konden vinden. Met deze groep, en een gids met een alcohol probleem, begonnen we onze avontuurlijke tocht. De gids sprak niet goed engels en was soms een hele vreemde maar daar moesten we vooral om lachen (in het begin althans). Na een pittige wandeling van 7 uur (bergop) kwamen we aan in een heel mooi bergdorpje die leefden van de landbouw en de bezoekende toeristen. We kregen een heerlijke maaltijd en vervolgens werd er drank op tafel gezet (en bijbehorende spelletjes) en duurde het nog heel lang voor we naar bed gingen. Behalve voor Jolien, die kroop direct na het eten onder de dekens.
De kou had ervoor gezorgd dat Jolien zwaar verkouden en grieperig was geworden dus die heeft helaas het grootste gedeelte van chiang mai en pai ziek op bed gelegen. Heel zielig!
De volgende dag stond er nog een trekking en een bamboe rafting tocht op het programma dus, nadat we de gids hadden ontwaakt uit zijn coma, gingen we weer op pad. De wandeling was een stuk minder pittig dan de dag ervoor (tussendoor stopten we nog bij een waterval) en na 4 uur lopen kwamen we aan bij de rivier.
Tot onze schrik riep onze gids (die zijn eerste biertjes al gehad had) dat hij een van de boten zou besturen. Jolien koos er snel voor om in de andere boot te gaan zitten, maar voor Emilo was het te laat en hij zat dus opgescheept met captain drunk. Bij de eerste de beste bocht ging het al mis en belanden we in de boom tot grote ergernis van iedereen op het vlot want we hadden allemaal onze cameras e.d. bij ons die natuurlijk niet nat konden worden. Na een flinke woordenwisseling tussen emilo en de gids gingen we verder maar was hij toch een stuk voorzichtiger geworden.
Bij het aanmeren ging het echter weer fout, emilo kon er nog net op tijd afspringen maar voor een andere man was het te laat en raakte hij dusdanig gewond aan zijn voet dat we naar het ziekenhuis moesten. Het was gelukkig toch al het einde van onze trip, maar toch vervelend om zo een trip te eindigen.
Na nog een nacht te hebben verbleven in chiang mai gingen we per mini bus naar het dorpje pai. We hadden helaas weer een chauffeur die levensmoe was (zoals zo vaak in azië) dus echt ontspannen was het niet. We kwamen s'avonds aan in pai en gingen gelijk op zoek naar onze accomodatie, wat nog niet zo eenvoudig was omdat deze een stukje buiten het centrum was. Door het pikkedonker liepen we met onze backpacks en waren blij toen we het eindelijk hadden gevonden. We kregen een mooie kamer met fantastisch uitzicht en gingen naar het dorpje om wat te eten. Daar maakten we gelijk kennis met de sfeer van het dorpje, een lekkere relaxte hippie sfeer.
We hadden wel plannen om tours te gaan doen in pai, maar omdat Jolien zich steeds beroerder voelde besloten we om hier een paar dagen uit te rusten.
Jolien lag het meeste van de tijd op bed en Emilo had wat mensen leren kennen waarmee hij dingen in het dorpje ging doen. Zo gingen ze bijvoorbeeld scooters huren, althans dat was het plan. Maar een van de bestuurders wist het te presteren om in de eerste de beste bocht (precies voor het verhuurbedrijf) tegen een muur aan te rijden waardoor hij niet meer verder mocht rijden! Best lullig, maar achteraf konden we er wel om lachen. Emilo was dus de enige met een scooter.
Na 2 dagen voelde Jolien zich weer beter en begonnen we aan onze lange en vermoeiende tocht naar het zuiden van thailand. Het einde van ons avontuur in Thailand kwam namelijk in zicht en we hadden besloten om via de eilanden in het zuiden terug te reizen naar Bali, waarvandaan we doorvliegen naar Sydney. Op die manier waren we tijdens de feestdagen op de tropische eilanden en konden we nog even lekker genieten van het leven zonder camper ;)
De reis vanuit pai naar krabi bestond achtereenvolgens uit een busrit van 3 uur naar chiangmai, een busrit van 12 uur naar bangkok, een treinreis van 14 uur naar surat thani en als laatste een busrit van 4 uur naar krabi, alles achter elkaar. Erg vermoeiend dus en tot overmaat van ramp werden we in surat thani nog bijna opgelicht met ons ticket naar krabi waardoor emilo bijna een thai aanvloog. Eindelijk aangekomen in krabi gingen we snel naar ons hotel en de volgende dag gingen we met de ferry naar koh lanta. We hebben lang zitten twijfelen naar welke eilanden we zouden gaan, want er is veel keuze en allemaal hebben ze hun eigen karakter. Zo hadden we ook koh phi phi op onze lijst staan maar gezien de gesteldheid van Jolien en de absurde prijzen (hoogseizoen) hebben we dat maar niet gedaan.
Koh lanta was een heerlijk eiland met perfecte stranden. Hier hebben we vooral veel geshopt omdat we nog even wilden genieten van de goedkope prijzen t.o.v. het dure australie. Veel spullen gekocht dus en na 4 dagen vertrokken we met volle backpacks naar het eiland koh lipe waar we 3 dagen verbleven. Koh lipe is echt een paradijs eiland zoals je die altijd op postkaarten ziet, compleet met witte stranden en turquase water. Ook hier kwamen we allerlei mensen tegen waarmee we lekker gedronken en gerelaxed hebben.
We zijn dus ook weer lekker bruin geworden ;)
Zoals gezegd is kerst een beetje aan ons voorbij gegaan, op 1e kerstdag vertrokken we van koh lipe naar langkawi (1 uur met de boot) waarna we op 27 december aan onze reis naar australie beginnen. Daar staat bij aankomst direct onze camper klaar en beginnen we aan een totaal nieuw avontuur!

Liefs emilo en jolien