Australie

Lieve allemaal,

Inderdaad, we leven nog ;) dat was namelijk wat Julieta vroeg toen Emilo haar belde ... Het is inderdaad alweer even geleden dat we wat geschreven hebben en dat heeft als belangrijkste reden dat onze camper niet is uitgerust met wifi ;) en hier vind je niet (zoals in azie) een wifi hotspot op iedere hoek van de straat / restaurant.
Ons avontuur in australië begon eind december in Sydney, na een korte nachtvlucht vanuit Bali.

Enigzins vermoeid kwamen we uit het vliegtuig en gingen als eerste naar een coffee corner op het vliegveld want een kop normale filter koffie (ipv de oploskoffie in azie) ging er wel in. 'that'll be 9 dollar sir' zei de dame met een vriendelijke lach. Oke, we waren dus duidelijk niet meer in Azië ;). Na de koffie was het tijd om onze camper op te halen en met de trein vertrokken we richting de stad.

Aangekomen bij het verhuurbedrijf moesten we door de bekende molen van contracten, instructies, controles etc. Een kleine 2 uur later hadden we eindelijk de beschikking over onze eigen camper. Dit zou de komende 2 maanden ons huis op wielen zijn en dat dit beslist geen luxe aangelegenheid zou worden was ons ook gelijk duidelijk. Het woord camper is namelijk wat overdreven, een bestelbusje met een bed erin omschrijft onze 'camper' een stuk beter ;). Toch bevalt de camper ons (zelfs na intussen 4 weken reizen) ontzettend goed, we zouden eigenlijk ook niet meer willen ruilen voor een groter/luxere want dit busje heeft ons op plekken gebracht waar we met een grotere camper absoluut niet konden komen. Om nog maar te zwijgen over extra benzine / huur kosten.
Eenvoud is echter wel het codewoord, maar dat geld voor onze hele reis.
Een reis die zoals gezegd begon in Sydney.

Omdat Sydney een zeer populaire plek is tijdens de jaarwisseling werd ons aangeraden om buiten de stad een camping te zoeken en met openbaar vervoer richting de stad te gaan. Wij een camping ingesteld op de tomtom (kregen we erbij, erg handig!) en rijden maar. Na welgeteld 20 minuten rijden ging het 'check engine' lampje branden ... K*T!
Auto aan de kant gezet, wegenwacht gebeld, jolien naar de mac om 2 hamburgers te halen, want dit kon een lange dag worden. Wat wij toen nog niet wisten is dat Australiers klantvriendelijkheid heel hoog in het vaandel hebben staan en binnen 20 minuten was alles geregeld en konden we weer op pad. De monteur was zelfs zo vriendelijk om met ons mee te rijden naar de camping om zeker te weten dat alles goed was en we niet zouden verdwalen.
 

De eerste dagen in onze camper waren even wennen. Ineens moesten we weer zelf koken, onze was doen, boodschappen doen etc etc. Daarbij komt dat we geen koelkast in de camper hebben wat betekend dat we goed moeten nadenken over de producten die we kopen (en vooral de hoeveelheid) om te voorkomen dat dingen bederven. Creatief koken is dan ook een must.
De voornaamste reden om in Sydney te beginnen was de vuurwerkshow die elk jaar in te zien is (en natuurlijk het feest wat er op volgt).
 

Op oudjaarsdag vertrokken we om 8 uur s'ochtends richting sydney, want we waren al een aantal keer gewaarschuwd dat je er vroeg bij moet zijn wil je een goede plek hebben voor het vuurwerk. Op verschillende plaatsen in stad zijn er afgezette gebieden gemaakt waar een beperkt aantal mensen in mogen. In deze gebieden zijn dan vaak wel restaurantjes en toiletten te vinden, maar alcohol is gek genoeg op de meeste plaatsen verboden. Creatieve hollanders als we zijn, lieten we ons natuurlijk niet tegenhouden door een lullig verbodje en gewapend met 2 flessen bacardi-cola (in de cola fles natuurlijk) gingen we op pad.

Het doel was het opera house want dat was 'the place to be'. Daar aangekomen bleek dat we net op tijd waren want vlak achter ons werd de ruimte gesloten en kon er niemand meer in. We zochten snel naar een plek vooraan en gingen op ons kleedje liggen en kon het lange wachten beginnen. Het wachten was lang en de temperatuur van 35 graden hielp niet mee, maar toen om 9 uur de eerste show begon en om 12 uur de grande finale wisten we waarvoor we het hadden gedaan. Wat een ongekende show was dat en we stonden helemaal vooraan! Na het vuurwerk gingen we op zoek naar een feestje, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Om te beginnen waren er niet veel feesten en de feesten die we zagen moesten we veel voor betalen en waren bovendien al bijna afgelopen :S Heel erg vonden we dat ook niet want we waren ook moe dus gingen weer lekker terug naar de camper.
 

Na onze eerste dagen wisten we dat in ieder geval èèn van de cliche's over australie waar was, australie is duur ... heel duur. Hoe duur? Pizza 10 euro, 6 pack bier 9,50, overnachting op een camping 20 per nacht (geen stroom), sigaretten 13-19 euro (afhankelijk van de provincie waar je bent) enz ez enz. Ook tours en excursies vind je maar zelden voor minder dan 100 euro per persoon.

We moesten dus echt anders gaan leven en reizen dan we in azie hadden gedaan. De camper betaald zichzelf in ieder geval heel snel terug doordat we nu altijd zelf kunnen koken, want 3 x per dag uit eten is niet te betalen. Ook kunnen we niet zoveel excursies en tours doen als we in azie deden. Daarentegen hoef je hier ook veel minder excursies te doen want op de meeste plekken kun je met de auto komen en heb je geen gids voor nodig en bovendien is de reis zelf al bijzonder genoeg.
Ook besloten we dat we niet meer op campings zouden slapen maar in de natuur of recreatie gebieden in de stad of andere gratis plekken waar je kunt overnachten. In australie vind je namelijk overal toiletten, barbeque's en parkjes waar je vrij gebruik van mag maken. Ook douches (al dan niet warm) kom je regelmatig tegen of je loopt gewoon een camping op, alsof je er al jaren komt, en pakt daar even lekker een gratis douche.
Overnachten mag natuurlijk niet overal, maar er zijn genoeg plaatsen waar het wel mag of waar het door de vingers gezien wordt. En australie is natuurlijk het land van de 'no worries mate' (dat gebruiken ze hier minstens 1 keer per 3 zinnen) dus mensen doen nooit echt moeilijk als je ergens staat te camperen wat officieel niet helemaal de bedoeling is.

Nadat we bijgekomen waren van onze nieuwjaarsnacht verlieten we Sydney om via de oostkust richting het noorden te rijden. Via o.a. Newcastle, Huntervalley, Hawksnest, Myall lakes, diamond head en Port Maquarie kwamen we uit bij een gehucht genaamd Hat Head. Hoewel bijna iedere plaats aan de oostkust wel iets moois of bijzonders heeft, genoten wij extra van ons verblijf in dit slaperige dorpje. Dit dorpje heeft namelijk het mooiste uitzicht van de hele oostkust en wij wisten het te presteren om onze camper bovenop een klif te parkeren met het mooiste uitzicht, zonsopgang, ondergang en helderste sterrenhemel ooit. En de kangeroes die gewoon door het dorpje en langs onze camper sprongen, maakte dat dit een hele bijzondere plek was.
Na 2 dagen trokken we verder en via Macksville, dorrigo en coffs harbour kwamen we uit in Byron Bay. Byron Bay is een van de bekendere backpacker spots aan de oostkust en heeft een lekker relaxte sfeer. Je kunt niet met goed fatsoen door Byron Bay gereist zijn zonder gesurfd te hebben, dus dit was een goed moment om onze eerste surflessen te nemen. Dat viel nog niet mee maar aan het einde van de les konden we allebei keurig op het board blijven staan. Later kwamen we er achter dat er nog wel een verschil zit tussen surfen met een leraar en zelf een plank huren en proberen te surfen (dan blijft het namelijk alleen bij proberen ....).
 

Ondertussen merkte we steeds meer van de bosbranden, die al een tijdje gaande waren in tasmanie (zuidelijkste provincie), en inmiddels ook New South Wales (waar wij op dat moment zaten) bereikt hadden. Op de radio kwamen er continu berichten door en in de meeste plaatsen was inmiddels een 'total fire ban' ingesteld. Natuurparken werden dan gesloten voor publiek en iedere vorm van open vuur was ten strengste verboden.
Na Byron Bay reden we via tweed heads, surfers paradise, brisbane, kilcoy, caloundra en noosa heads naar hervey bay.
Hervey bay ligt net in queensland (andere staat australie) en leek ons een mooie plek om te stoppen. Na het gebruikelijke ritueel aan het einde van de middag (hardlopen, zwemmen in de zee en koken) gingen we op zoek naar een plekje om te slapen. Het was lastig om wat te vinden en we wisten niet helemaal zeker of dit een plek was waar we mochten slapen.
Dat wisten we wel toen we midden in de nacht wakker werden door 3 harde bonken op de deur, met de woorden 'police, open up'. We hadden al eens een stukje ingestudeerd wat we zouden opvoeren als we een keer gesnapt werden (jolien moest dr puppy ogen opzetten en de vermoorde onschuld spelen), maar gelukkig was dat niet eens nodig. De agent was heel vriendelijk, wees ons er wel heel nadrukkelijk op dat hij ons eigenlijk 1000 dollar boete had moeten geven, maar wees ons vervolgens een plek aan waar we wel mochten staan (ook gratis). Een beetje geschrokken, maar wel erg blij dat we er zonder boete vanaf kwamen.
 

De volgende dag reden we door naar Airlie beach wat eveneens een grote backpackers hotspot is. Hier doken we voor het eerst de kroeg in en kwamen erachter dat australiers niet echt meer normaal kunnen doen als ze dronken zijn (maar ja, wie wel he ...), maar wel prettig gestoort. Er was een live bandje en hoewel niet helemaal onze smaak, hebben we het heel gezellig gehad.
Daarna reden we via o.a. Bundaberg en townsville door naar cairns. Cairns was voor ons het meest noordelijke punt, hiervandaan was de bedoeling om via het westen (de outback) af te reizen naar het zuiden en weer terug naar sydney. Iets na twaalf uur vertrokken we uit cairns en reden door townsville.

Op dat moment begon het gigantisch hard te regenen, zo hard dat je rivieren zag vol lopen en het water ook over de weg kwam. We twijfelden of we zouden stoppen maar besloten om door te gaan en richting de outback te blijven rijden totdat het droger zou worden. Achteraf bleek dit een hele goede keuze want de volgende ochtend bleek dat de rivier buiten zijn oevers was getreden en werd een groot gedeelte van het gebied waar we doorheen waren gereden (samen met bundaberg) tot rampgebied verklaard. De volgende dagen hoorden we steeds meer namen van stadjes, waar we doorheen waren gereden, die getroffen waren door het water en bleek maar weer dat we heel veel geluk hadden gehad.
 

Inmiddels waren we al een heel stuk verder in de outback en alsof australie al niet heet genoeg was (gemiddeld 32 graden), was het hier nog een heel stuk heter, 42 tot 51 graden! S'nachts koelde het amper af waardoor je ook s'nachts nog op zoek moest naar verkoeling. Voor jolien was de lol er snel af, ze vond het echt te heet. De hitte zorgde er ook voor dat we geen airco aan konden doen want dan schoot de motor temperatuur diep in het rood. Ook zat onze koelbox steeds vol met ijs zodat we tenminste wel koud drinken hadden.
We werden wel beloond met prachtige zonsopgangen, ondergangen en het meest uitgestrekte landschap wat je ooit zult zien. Het hoogte punt was de ayers rock oftewel uluru, een grote rode berg midden in de middle of nowhere. Erg mooi en bijzonder om te zien. In de outback kwamen we volop aboriginals tegen, wat wij hele vreemde mensen vonden. Ze waren beslist niet vriendelijk en doordat ze overal (onverzorgt en dronken/luidruchtig) rondhingen voelde je niet echt een behoefte om contact met ze te leggen. Later begrepen we dat de aboriginals die in hun eigen reservaat leven heel anders zijn, al blijven alcohol en andere verdovende middelen een groot probleem in deze gemeenschap.
 

Na 6 dagen bereikte we de stad adelaide, wat het einde van de outback betekende. Enigszins opgelucht want we waren er inmiddels wel achter dat onze 'chubby' (camper) niet gebouwd is voor de outback. Door onze kleine tank (bereik van 350 km) was ieder tankstation de onze en zelfs dan zaten we af en toe echt op hete kolen. Maar al te vaak hadden tankstations een bordje 'no fuel' waardoor het altijd spannend bleef. Ook de roadtrains (grote vrachtwagens van 55 meter) en kleine zandstormen maakten steeds meer piepkleine barstjes in onze voorruit en we wilden natuurlijk geen schade.
Op onze weg van adelaide naar melbourne zagen we weer een heel ander landschap van australie. Door de mildere temperatuur is het hier veel groener en zorgen de talloze cliffen voor een prachtig dramatisch landschap met o.a. de bekende twaalf apostellen.
 

Dat is ook het mooie van australie de landschappen zijn zo divers en uniek, dat zal niet snel vervelen. En natuurlijk het slapen in de natuur waardoor je altijd lekker in slaap valt en wakker wordt met geluiden van het bos of de zee. Heerlijk!
In melbourne hebben we natuurlijk de bekende sportfaciliteiten bezocht zoals de australian open (die helaas net voorbij was) en het formule 1 circuit wat ze net aan het opbouwen waren.

De stad is echt een heerlijke stad omdat alles vrij compact is en je overal naar toe kunt lopen. Gek genoeg hebben we in deze stad ook veel in de bibliotheek gezeten want inmiddels hadden we het nieuws door gekregen dat er officieel gestart is met de bouw van ons huis waardoor Emilo flink de kriebels kreeg en nog van alles wilde uitzoeken en doorgeven...
Na Melbourne reden we door naar sydney. Daar moesten we na 12.000 km te hebben gereden en 46 keer te hebben getankt onze camper weer inleveren, gelukkig zonder schade. Gelukkig, want je hebt hier met al die kangaroes zo een ongeluk en elke 5 km ligt er wel een dode kangeroe langs de weg.
De camper was dus netjes ingeleverd en de resterende 2 dagen bleven we in sydney en gingen we op ons gemak de stad verkennen.
Hoogtepunt was ons bezoek aan de bioscoop, 'the hobbit' op het grootste imax scherm ter wereld. Letterlijk met open mond hebben we zitten kijken, dat was echt heel bijzonder. En natuurlijke een mooie opwarmer voor onze volgende bestemming, Nieuw Zeeland, want daar is deze film tenslotte opgenomen.
Ons avontuur in australie is dus ten einde en dat is best jammer.

Want ondanks dat je af en toe helemaal gek wordt van het taaltje/accent (vooral die eeuwige afkortingen ) en alle regeltjes (nederland valt best mee hoor jongens) is het een heerlijk land met fantastische mensen!

Liefs Emilo en Jolien